لزوم قرارداد دائمی کارگران: تأکید بر قانون کار

ضرورت انعقاد قراردادهای دائم کار برای کارگران: نگاهی موشکافانه به قانون کار و الزامات آن

در عصر حاضر، که پویایی بازار کار و تحولات اقتصادی، موضوعات مربوط به حقوق کارگران و شرایط اشتغال را بیش از پیش حائز اهمیت کرده است، ضرورت انعقاد قراردادهای دائم کار برای نیروی کار، به عنوان یکی از مهم‌ترین مطالبات جامعه کارگری و همچنین تضمین‌کننده ثبات و امنیت شغلی، بیش از پیش احساس می‌شود. در این راستا، توجه به مفاد قانون کار و اجرای دقیق آن، به عنوان یک اصل اساسی در تنظیم روابط کار و حمایت از حقوق کارگران، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است.

قانون کار و چارچوب حقوقی اشتغال:

قانون کار جمهوری اسلامی ایران، به عنوان مهم‌ترین مرجع حقوقی در حوزه روابط کار، چارچوب‌های اساسی برای تنظیم قراردادهای کار، تعیین شرایط اشتغال، و حمایت از حقوق کارگران را مشخص کرده است. این قانون، در مواد مختلف خود، به صراحت بر لزوم انعقاد قرارداد کار کتبی و رعایت شرایط مندرج در آن تأکید دارد. بر اساس ماده 7 قانون کار، قرارداد کار می‌تواند موقت یا دائم باشد. انتخاب نوع قرارداد، با توجه به ماهیت کار، مدت زمان انجام کار و توافق طرفین (کارفرما و کارگر) صورت می‌گیرد.

مزایای قراردادهای دائم کار:

انعقاد قراردادهای دائم کار، مزایای متعددی را برای کارگران به همراه دارد. از جمله این مزایا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• امنیت شغلی: قراردادهای دائم کار، به کارگران اطمینان خاطر می‌دهد که در طولانی مدت می‌توانند به کار خود ادامه دهند و از امنیت شغلی بیشتری برخوردار باشند. این امر، به ویژه در شرایط اقتصادی نامطمئن، اهمیت فراوانی دارد و به کارگران کمک می‌کند تا با خیالی آسوده‌تر به برنامه‌ریزی‌های زندگی خود بپردازند.
• بهره‌مندی از مزایای قانونی: کارگرانی که دارای قرارداد دائم کار هستند، از تمامی مزایای قانونی نظیر حق سنوات، عیدی، سنوات پایان کار، بیمه بیکاری (در صورت از دست دادن شغل به دلایل غیرارادی) و سایر حقوق مندرج در قانون کار، بهره‌مند می‌شوند. این مزایا، نقش مهمی در تأمین رفاه و آسایش کارگران و خانواده‌هایشان ایفا می‌کند.
• امکان برنامه‌ریزی بلندمدت: برخورداری از قرارداد دائم کار، به کارگران این امکان را می‌دهد که برای آینده خود برنامه‌ریزی بلندمدت داشته باشند. این برنامه‌ریزی می‌تواند شامل آموزش و ارتقای مهارت‌ها، سرمایه‌گذاری، خرید مسکن و سایر نیازهای زندگی باشد.
• افزایش انگیزه و بهره‌وری: زمانی که کارگران از امنیت شغلی برخوردار باشند، انگیزه بیشتری برای انجام وظایف خود با کیفیت بالاتر و تلاش برای ارتقای بهره‌وری در محیط کار خواهند داشت. این امر، به نفع کارگران، کارفرمایان و در نهایت، به نفع اقتصاد کشور خواهد بود.
• کاهش استرس و اضطراب: نداشتن امنیت شغلی و ترس از دست دادن کار، می‌تواند استرس و اضطراب زیادی را برای کارگران به همراه داشته باشد. قراردادهای دائم کار، با از بین بردن این نگرانی‌ها، به سلامت روانی و جسمی کارگران کمک می‌کند.

چالش‌های پیش روی انعقاد قراردادهای دائم کار:

با وجود مزایای فراوان قراردادهای دائم کار، چالش‌هایی نیز در مسیر تحقق آن وجود دارد. از جمله این چالش‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تمایل برخی کارفرمایان به استفاده از قراردادهای موقت: برخی از کارفرمایان، به منظور کاهش هزینه‌ها و افزایش انعطاف‌پذیری در نیروی کار، تمایل دارند از قراردادهای موقت استفاده کنند. این امر، می‌تواند منجر به تضییع حقوق کارگران و کاهش امنیت شغلی آن‌ها شود.
• عدم نظارت کافی بر اجرای قانون کار: در برخی موارد، به دلیل عدم نظارت کافی بر اجرای قانون کار، شاهد تخلفاتی در زمینه انعقاد قراردادهای کار و رعایت حقوق کارگران هستیم.
• نبود فرهنگ کار شایسته: در برخی از محیط‌های کار، فرهنگ کار شایسته به درستی رعایت نمی‌شود و کارگران از حقوق و مزایای قانونی خود آگاهی کافی ندارند.

راه‌حل‌ها و پیشنهادات:

برای رفع چالش‌های موجود و تحقق انعقاد قراردادهای دائم کار، پیشنهاد می‌شود اقدامات زیر در دستور کار قرار گیرد:

• تقویت نظارت بر اجرای قانون کار: دولت باید با تقویت بازرسی‌های کار و اعمال مجازات‌های بازدارنده، از تخلفات در زمینه انعقاد قراردادهای کار جلوگیری کند.
• افزایش آگاهی کارگران: آموزش کارگران در خصوص حقوق و مزایای قانونی و نحوه پیگیری مطالبات، از اهمیت بالایی برخوردار است.
• ترویج فرهنگ کار شایسته: ایجاد فرهنگ کار شایسته در جامعه، نیازمند تلاش‌های مشترک دولت، کارفرمایان و کارگران است.
• حمایت از تشکل‌های کارگری: تقویت نقش و جایگاه تشکل‌های کارگری در دفاع از حقوق کارگران و مذاکره با کارفرمایان، ضروری است.
• بازنگری در قانون کار: با توجه به تغییرات و تحولات در بازار کار، بازنگری در قانون کار و اصلاح مواد مربوط به قراردادهای کار، می‌تواند به بهبود شرایط اشتغال و حمایت از حقوق کارگران کمک کند.

جمع‌بندی:

در نهایت، انعقاد قراردادهای دائم کار برای کارگران، نه تنها یک حق قانونی، بلکه یک ضرورت اجتماعی و اقتصادی است. با توجه به اهمیت امنیت شغلی، رفاه کارگران و افزایش بهره‌وری در محیط کار، دولت، کارفرمایان و کارگران باید با همکاری و هم‌افزایی، در جهت تحقق این هدف مهم تلاش کنند. اجرای دقیق قانون کار، تقویت نظارت‌ها، افزایش آگاهی کارگران، و ترویج فرهنگ کار شایسته، از جمله گام‌های اساسی در این مسیر هستند. انتظار می‌رود با اتخاذ این رویکردها، شاهد بهبود شرایط اشتغال و ارتقای سطح رفاه جامعه کارگری در کشور باشیم.